Ik ben moe, ik heb geen geld, ’t is koud, het is te ver en ik weet niet wat ik er kan vinden dat ik thuis niet heb

Op een dag zeiden mijn beste vriendin en ik: we worden oud, het is tijd voor een stamkroeg. Zo gezegd zo gedaan. We wezen een café aan - stiekem iets te hip en jong voor de stamkroegvibe, maar dat mocht niet deren. Dit werd ’m. Inmiddels kan ik je vertellen; het is pittig doorwerken als je 32 bent met een druk leven om die kroeg echt stam te maken.